วรรณคดีสิงหไกรภพ
ความหมายวรรณคดี
วรรณคดี หมายถึง
วรรณกรรมหรืองานเขียนที่ยกย่องกันว่าดี มีสาระ และมีคุณค่าทางวรรณศิลป์
การใช้คำว่าวรรณคดีเพื่อประเมินค่าของวรรณกรรมเกิดขึ้นในพระราชกฤษฎีกาตั้งวรรณคดีสโมสรในสมัยรัชกาลที่
6
วรรณคดี
เป็นวรรณกรรมที่ถูกยกย่องว่าเขียนดี มีคุณค่า
สามารถทำให้ผู้อ่านเกิดอารมณ์สะเทือนใจ มีความคิดเป็นแบบแผน ใช้ภาษาที่ไพเราะ
เหมาะแก่การให้ประชาชนได้รับรู้ เพราะ สามารถ ยกระดับจิตใจให้สูงขึ้น
รู้ว่าอะไรควรหรือไม่ควร
ประเภทของวรรณคดี
1.การจำแนกวรรณคดีตามลักษณะการประพันธ์
คือ
- ร้อยแก้ว
(หนังสือวรรณคดีทัศนาให้ภาษาอังกฤษว่าProse และไม่รวมหนังสือนิยายไว้ด้วย)
เป็นหนังสือที่แต่งด้วยความเรียงไม่มีการกำหนดคำ สัมผัส และบังคับอื่นๆ เช่น
ร้อยกรอง
-ร้อยกรอง
(หนังสือวรรณคดีทัศนาให้ภาษาอังกฤษว่า Poetry ) เป็นหนังสือที่แต่งขึ้นตามรูปแบบของฉันทลักษณ์ที่กำหนดที่แสดงออกถึงความงามของภาษาและอารมณ์ของผู้แต่งในขณะเดียวกัน
-บทละคร
(หนังสือวรรณคดีทัศนาให้ภาษาอังกฤษว่าDrama) เป็นงานเขียนที่ผู้เขียนมีจุดประสงค์ให้นำออกแสดงให้คนชมเป็นประการแรกและภายหลังนิยมนำบทละครมาพิมพ์ให้คนอ่านด้วย
สมัยโบราณนิยมเขียนเป็นร้อยกรองสมัยใหม่นิยมเขียนเป็นร้อยแก้ว
-นิยาย
(หนังสือวรรณคดีทัศนาให้ภาษาอังกฤษว่า Fiction) เป็นงานประพันธ์ร้อยแก้วที่แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนมากกว่าจะแต่งขึ้นจากประวัติศาสตร์หรือความเป็นจริง
แต่หนังสือของผู้ช่วยศาสตราจารย์บรรเทา
จัดให้นิยายรวมอยู่ในร้อยแก้วประเภทบันเทิงคดีมุ่งให้ความบันเทิง
2. การจำแนกวรรณคดีตามหลักฐาน
เป็นการจำแนกวรรณคดีตามลักษณะการถ่ายทอดวรรณคดี แบ่งเป็น
-วรรณคดีที่ไม่มีบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษร
เป็นวรรณคดีที่บอกกล่าวจดจำกันมา เรียกกันว่า วรรณคดีมุขปาฐะ
ไม่มีการบันทึกไว้เป็นหลักฐาน(วรรณคดีในสมัยเริ่มแรกของทุกชาติทุกภาษาจะใช้เพียงภาษาพูดและถ่ายทอดสืบต่อกันมาโดยใช้ความจำ
:วรรณคดีทัศนา)
-วรรณคดีที่บันทึกเป็นลายลักษณ์อักษร
เป็นวรรณคดีที่บันทึกไว้เป็นตัวหนังสือ เมื่อมีภาษาเขียน และภาษาเขียนก็เป็นสื่อช่วยให้วรรณคดีแพร่หลายกว้างขวางอย่างไม่มีขีดจำกัด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น